Wyspa skarbów
D [Dłonie bardzo starszej pani trzymające jaskrawo-czerwony kwiat, oparte o materiał w jasnoniebieskie kwiatki] Dokładnie rok temu odeszła Moja Babcia. Pod koniec życia wypełniała sobą mój czas i uwagę. Opieka nad coraz mniej sprawną starszą panią, która przez ostatnie miesiące nie umiała już samodzielnie usiąść, dużo mnie kosztowała, ale również stanowiła źródło... radości? spełnienia? Trudno to określić słowami, trudno podsumować. Moja Babcia nie tylko była dla mnie ważną osobą, ale w pewnym momencie również stała się zadaniem i rok od jej śmierci nadal ciężko mi to rozdzielić - ją samą na różnych etapach życia oraz moje wspomnienia z tych ostatnich lat kiedy mieszkała u nas i była coraz bardziej zależna od pomocy. Minął rok, a ja nadal nie przejrzałam dokładnie tego co po sobie zostawiła. Przedmiotami "praktycznymi" zajęli się moi Rodzice, za co jestem im bardzo wdzięczna. Ja zostałam ze spuścizną spisaną jej ręką na wielu luźnych kartkach powtykany